بعضي از اسم ها خوبن
خيلي خوبن
مثل اسم تو
اسمت خيلي خوبه
هروقت دلي بگيره، هر وقت دلي با نور نامحرم بشه، هروقت دلي بشكنه
كافيه يه بار اسمت رو بگه، كافيه لبهاش به اسمت دم بگيره
اره، « حسين عليه السلام» اسمت خيلي قشنگه.
وقتي دلي تاريكه، همه درا رو بسته، كافيه يه بار يه جا بشنوه «يا حسين عليه السلام»
اين درا باز ميشن، نور به دل مي تابه و دوباره دل لياقت خونه ي «الله» شدن رو رو پيدا مي كنه
اي بابا، كافيه يكي بگه «حسين غريب مادر» اي جان، بچه شيعه ياد دوراني ميافته كه ته صف زنجيرزنا، با قد كوتاه و زنجير كوچولو داد ميزد، بلندتر از همه، «حسين غريب مادر»
از وقتي مادرم يادم داد كه بگم «يا حسين عليه السلام» فهميدم اين اسم همون «آب حيات» ي هست كه بشر توي افسانه دنبالش ميگرده، و ما بچه شيعه ها توي كربلا پيداش كرديم.
ارباب كيمياگري ميكني با اين اسم قشنگت، دل بي ارزش ماها رو آبروي ميدي ارزش ميدي، ما لايق ِ فدا شدن براي صاحب مون مي كني.
از 88 به اين ور ياد گرفتم كه زمرعبور از فتنه ها فقط يه اسمه «يا حسين عليه السلام» ...
براي سال نود و دو، از الان ما مي گيم «يا حسين»